DE LITTERARVM OBLIGATIONS

ПРО ЛІТЕРАЛЬНІ СТИПУЛЯЦІЇ

Olim scriptura fiebat obligatio, quae nominibus fieri dicebatur, quae nomina hodie non sunt in usu. plane si quis debere se scripserit, quod numeratum ei non est, de pecunia minime numerata post multum temporis exceptionem opponere non potest: hoc enim saepissime conslitutum est. sic fit, ut et hodie, dum queri non potest, scriptura obligetur: et ex ea nascitur condictio, cessante scilicet uerborum obligatione. multum autem tempus in hac exceptione antea quidem ex principalibus constitutionibus usque ad quinquennium procedebat: sed ne creditores diutius possint suis pecuniis forsitan defraudari, per constitutionem nostram tempus coartatum est, ut ultra biennii metas hiuismodi exceptio minime extendatur.

DE CONSENSV OBLIGATIONE

ПРО КОНСЕНСУАЛЬНІ ЗОБОВ’ЯЗАННЯ

Consensu fiunt obligationes in emptionibus uenditionibus, locationibus conductionibus, societatibus, mandatis.

1. Ideo autem istis modis consensu dicitur obligatio contrahi, quia neque scriptura neque praesentia omnimodo opus est, ac ne dari quicquam necesse est, ut substantiam capiat obligatio, sed sufficit eos qui negotium gerunt consentire.

2. Vnde inter absentes quoque talia negotia contrahuntur, ueluti per epistulam aut per nuntium.

3. Item in his contractibus alter alteri obligatur in id, quod alterum alteri ex bono et aequo praestare oportet, cum alioquin in uerborum obligationibus alius stipuletur, alius promittat.

<== попередня сторінка	\|	наступна сторінка ==>
ПЕРШОДЖЕРЕЛА РИМСЬКОГО ПРАВА	\|	ТЕРМІНИ (ВИЗНАЧЕННЯ ТА КОМЕНТАР)

Не знайшли потрібну інформацію? Скористайтесь пошуком google:

Генерація сторінки за: 0.005 сек.