Новини освіти і науки:

G+

Тлумачний словник
Авто
Автоматизація
Архітектура
Астрономія
Аудит
Біологія
Будівництво
Бухгалтерія
Винахідництво
Виробництво
Військова справа
Генетика
Географія
Геологія
Господарство
Держава
Дім
Екологія
Економетрика
Економіка
Електроніка
Журналістика та ЗМІ
Зв'язок
Іноземні мови
Інформатика
Історія
Комп'ютери
Креслення
Кулінарія
Культура
Лексикологія
Література
Логіка
Маркетинг
Математика
Машинобудування
Медицина
Менеджмент
Метали і Зварювання
Механіка
Мистецтво
Музика
Населення
Освіта
Охорона безпеки життя
Охорона Праці
Педагогіка
Політика
Право
Програмування
Промисловість
Психологія
Радіо
Регилия
Соціологія
Спорт
Стандартизація
Технології
Торгівля
Туризм
Фізика
Фізіологія
Філософія
Фінанси
Хімія
Юриспунденкция

Модуль 5. Месца і роля беларускіх зямель

у геапалітычных працэсах ва Усходняй Еўропе.

Патрабаванні да кампетэнцыі студэнтаў

Студэнты павінны ведаць:

· асаблівасці геапалітычнага становішча беларускіх зямель у Сярэднія вякі і Новы час;

· лёс беларускана этнасу ў міжваенны перыяд;

· уклад беларускага народа ў разгром фашысцкай Германіі і Перамогу ў Вялікая Айчыннай вайне;

· роля і месца БССР у геапалітычнай сітуацыі пасля заканчэння Другой сусветнай вайны;

· асноўныя кірункі знешняй палітыкі суверэннай Рэспублікі Беларусь ва ўмовах інтэграцыі краін Захаду і глабалізацыі сусветных працэсаў.

Студэнты павінны ўмець:

· характарызаваць становішча беларускіх зямель у перыяд узнікнення першых дзяржаўных утварэнняў, у парцэсе заключэнне Крэўскай і Люблінскай уній і іх наступствы, у час войнаў ХVІ–ХVІІІ ст., падзелы Рэчы Паспалітай, вайны 1812 г., Першай сусветнай вайны;

· аналізаваць знешнепалітычныя абставіны, у якіх праходзіла у’зяднанне Заходняй Беларусі з БССР і ацэньваць гістарычнае значэнне гэтай падзеі; спробы стварэнне сістэмы калектыўнай бяспекі ва ўмовах нарастання фашысцкай пагрозы;

· ацэньваць уклад беларускага народа ў Перамогу ў Вялікай Айчыннай вайне і гістарычнае значэнне Перамогі над нацызмам;

· вызначаць ролю і месца БССР у пасляваннай геапалітычнай сітуацыі, звязанай з супрацьстаяннем дзвюх грамадска-палітычных сістэм;

· характарызаваць знешнепалітычны курс суверэннай Рэспублікі Беларусь, яе месца і ролю ў інтэграцыі на постсавецкай прасторы і ў працэсах глабалізацыі.

Навукова-тэарэтычны змест модуля

Месца беларускіх зямель ва ўсходнееўрапейскай геапалітычнай прасторы ва ўмовах утварэння першых княстваў, агрэсіі крыжакоў, набегаў ардынцаў, суперніцтва з Масквой, у час існавання Рэчы Паспалітай. Беларусь у вайне 1812 г.

Беларусь ва ўмовах І сусветнай вайны. Барацьба з германскімі і польскімі інтэрвентамі. Брэсцкая і Рыжская мірныя дамовы.

Месца заходнебеларускіх зямель у складзе Польшчы. Нарастанне фашысцкай пагрозы. Савецка-германская дамова аб ненападзе 1939 г. Пачатак ІІ сусветнай вайны. Заходняя Беларусь у складзе БССР.

Пачатак Вялікай Айчыннай вайны. Захоп Беларусі. Акупацыйны рэжым. Партызанскі рух і падпольная барацьба. Аперацыя “Баграціён”. Вынікі вайны для беларускага народа. Удзел БССР у заснаванні і дзейнасці ААН.

Роля і месца БССР на міжнароднай арэне ў перыяд канфрантацыі дзвюх сацыяльна-палітычных сістэм (другая палова 40-х – першая палова 80-х гг. ХХ ст.). Распад СССР. Утварэнне СНД. Абвяшчэнне суверэннай Рэспублікі Беларусь. Геапалітычнае становішча РБ. Працэс стварэння Саюза Беларусі і Расіі. Рэспубліка Беларусь – раўнапраўны член сусветнай супольнасці.

План семінара

1. Знешняя палітыка ВКЛ.

2. Месца беларускіх зямель у геапалітычнай прасторы ва ўмовах існавання РэчыПаспалітай.

3. Уключэнне беларускіх зямель у склад Расіі.

4. Беларусь ва ўмовах І сусветнай вайны. Афармленне Версальска-Вашынгтонскайсістэмы.

5. Беларускія землі ў складзе Польшчы. Аб’яднанне беларускага народа ў складзеБССР.

6. Вялікая Айчынная вайна на Беларусі.

7. Роля і месца БССР на міжнароднай арэне ў перыяд канфрантацыі дзвюхсацыяльна-палітычных сістэм (2-я пал. 40-х – пач. 80-х гг.).

8. Абвяшчэнне суверэннай РБ.

Пытанні для самастойнага вывучэння модуля

1.Асаблівасці геапалітычнага становішча беларускіх зямель у Сярэднія вякі і Новычас.

2. Беларусь у вайне 1812 г.

3.Барацьба з германскімі і польскімі інтэрвентамі. Брэсцкая і Рыжская мірныядамовы ў гістарычным лёсе беларускага этнасу.

4. Міжнародная сітуацыя ў 20-30-я гг. ХХ ст. Пачатак ІІ сусветнай вайны.

5. Захоп Беларусі гітлераўскімі войскамі і ўстанаўленне фашысцкага акупацыйнагарэжыму.

6. Партызанскі рух і падпольная барацьба.

7.Вызваленне тэрыторыі Беларусі ад фашысцкіх захопнікаў. Вынікі ВялікайАйчыннай вайны для беларускага народа.

8. Распад СССР. Утварэнне СНД.

9. Беларусь – раўнапраўны член сусветнай супольнасці.

Тэмы рэфератаў

1. Барацьба ВКЛ з Тэўтонскім ордэнам.

2. Крэўская ўнія.

3. Грунвальдская бітва.

4. Бітва пад Оршай.

5. Люблінская ўнія.

6.Падзелы Рэчы Паспалітай. Уваходжанне беларускіх зямель у склад Расіі.

7. Вайна 1812 г. на Беларусі.

8.Вайсковы дзеянні пад час І сусветнай вайны на расійска-нямецкім франце на тэрыторыі Беларусі.

9. Заходняя Беларусь пад нямецкай акупацыяй.

10.Беларускае пытанне пры афармленні Версальска-Вашынгтонскай сістэмы.

11. Заходняя Беларусь пад польскай акупацыяй.

12.Прычыны ІІ сусветнай вайны. Беларусь у планах нямецкага і савецкага кіраўніцтва.

13. Вайсковыя дзеянні на тэрыторыі Беларусі ў пачатковы перыяд Вялікай Айчыннай вайны.

14. Акупацыйны рэжым на тэрыторыі Беларусі.

15.Дзейнасць польскай Арміі Краёвай на тэрыторыі Беларусі.

16. Дзейнасць калабарацыяністаў. Пранямецкія установы, структуры і арганізацыі.

17. Падрыхтоўка і правядзенне аперацыі “Баграціён”.

18. Удзел БССР у заснаванні і дзейнасці ААН.

19.Распад СССР і новыя суадносіны сіл на сусветнай арэне.

20.Міжнароднае прызнанне суверэннай Рэспублікі Беларусь. Геапалітычнае становішча РБ.

Асноўная літаратура

1. Гiсторыя Беларусi: У 2 ч.: Курс лекцый. Мн., 2000; 2002.

2. Гiсторыя Беларусi: У 6 т. / Пад рэд. М.Касцюк. – Мн., 2000.

3. Гiсторыя Беларусi (у кантэксце сусветных цывілізацый) / В.І. Галубовіч, З.В. Шыбека, Д.М. Чаркасаў і інш. – Мн., 2005.

4. Ковкель, И.И. История Беларуси с древнейших времён до нашего времени / И.И. Ковкель, Э.С. Ярмусик. – Мн., 2006.

5. Нарысы гiсторыi Беларусi: У 2 ч. / Пад рэд. М. Касцюк. – Мн., 1994-1995.

6. Сагановіч, Г. Нарыс гісторыі Беларусі ад старажытнасці да ХVІІІ стагоддзя / Г. Сагановіч. – Мн., 2005.

7. Шыбека, З. Нарыс гісторыі Беларусі (1795-2002) / З. Шыбека. – Мн., 2003.

Дадатковая літаратура

1. Барабаш, В.В. Поляки в антифашистской борьбе на территории Беларуси (1941-1944 гг.) / В.В. Барабаш. – Гродно, 1998.

2. Басюк, І.А. Пачатковы перыяд Вялікай Айчыннай вайны на тэрыторыі Беларусі / І.А. Басюк. – Гродна, 2003.

3. Беларусь на мяжы тысячагоддзяў. – Мн., 2000.

4.Беларусь у Вялікай Айчыннай вайне, 1941-1945: энцыклапедыя. – Мн., 1990.

5. Беларусь в годы Великой Отечественной войны 1941-1945 / А.А. Коваленя, А.М. Литвин, В.И. Кузьменко. – Мн., 2005.

6. Великая Отечественнай война советского народа (в контексте Второй мировой войны): учеб. пособие / под ред. А.А. Ковалени, Н.С. Сташкевича. – Мн., 2004.

7. Всенародная борьба в Белоруссии против немецко-фашистских захватчиков в годы Великой Отечественой войны: в 3 т. – Мн., 1983-1985.

8. Каваленя, А.А. Беларусь напярэдадні і ў гады Другой сусветнай і Вялікай Айчыннай войн: дапаможнік / А.А. Каваленя, І.А. Саракавік. – Мн., 2008.

9. К’яры, Б. Штодзённасць за лініяй фронту. Акупацыя, калабарацыя і супраціў у Беларусі (1941-1945) / Б. К’яры. – Мн., 2005.

10.Платонов, Р.П. Белоруссия, 1941-й: известный и неизвестный. По документам Национального архива Республики Беларусь / Р.П. Платонов. – Мн., 2000.

11. Польское подполье на территории западных областей Беларуси (1939-1954). – Гродно, 2004.

12.Сагановiч, Г. Невядомая вайна: 1654-1667 / Г.Cагановіч. – Мн., 1995.

13. Снапкоўскi, У.Е. Гісторыя знешняй палітыкі Беларусі: вучэб. Дапам.: у 2 ч. / У.Е. Снапкоўскі. – Мн., 2004.

14.Снапкоўскi, У.Е. Знешнепалiтычная дзейнасць Беларусi 1944-1953 / У.Е. Снапкоўскі. – Мн., 1997.

15. Туронак, Ю. Беларусь пад нямецкай акупацыяй / Ю. Туронак. – Мн., 1993.

Асноўныя паняцці па тэме

Крыжакі – удзельнікі крыжацкага паходу.

Ордэн – ваенная арганізацыя царкоўных и свецкіх феадалаў.

Мечаносцы – члены нямецкага каталіцкага рыцарскага ордэна, створанага для захопу Усходняй Прыбалтыкі.

Лівонскі ордэн – каталіцкая дзяржаўная і ваенная арганізацыя нямецкіх рыцараў-крыжакоў ва Ўсходняй Прыбалтыцы.

Кантрыбуцыя – грашовыя ці натуральныя паборы з насельніцтва акупіраваных тэрыторый ці пераможнай краіны.

Рэквізіцыя – прымусовыя кампенсаваныя выняткі маёмасці.

Партызаны – удзельнікі ўзброенай барацьбы ў тыле праціўніка з ліку жыхароў акупіраваных тэрыторый ці часцей рэгулярнай арміі.

Надзвычайнае становішча – часовае абмежаванне грамадзянскіх правоў насельніцтва, пры адначасовым узмацненні паўнамоцтваў адміністрацыі.

Ваеннае становішча – разнавіднасць надзвычайнага становішча. Уводзіцца ў сітуацыях, пагражаючых існаванню дзяржавы. Характарызуецца перадачай агульнага дзяржаўнага кіравання ў распараджэнне ваенных, якія атрымліваюць шэраг надзвычайных паўнамоцтваў.

Акупацыя (акупацыйны рэжым) – сістэма ваенных і палітыка-эканамічных мерапрыемстваў, якія праводзяцца на акупіраваных тэрыторыях. Звычайна гэта здача мясцовым насельніцтвам прадуктаў харчавання, увядзення значных падаткаў, вываз жыхароў на прымусовыя работы і г.д.

Канфрантацыя – процістаянне, проціборства, проціпастаўленне сацыяльна-палітычных сістэм, ваенна-палітычных саюзаў, асобных дзяржаў, розных сацыяльных сіл унутры дзяржавы, процілеглых ідэйна-палітычных прынцыпаў.

Мілітарызм – палітыка, накіраваная на ваенныя сродкі вырашэння знешніх і ўнутраных праблем.

“Барбаросса” – кодавая назва плана вайны фашысцкай Германіі супраць СССР.

“Маланкавая вайна” – тэорыя вядзення войнаў, створаная германскімі мілітарыстамі ў пачатку ХХ ст. і пакладзеная ў аснову стратэгіі ў І-й і ІІ-й сусветных войнах. Паводле гэтай тэорыі перамога павінна быць дасягнута ў найкарацейшы тэрмін. Канкрэтнае ўвасабленне знайшла ў плане “Барбаросса”.

Калабарацыяністы – (ад франц. супрацоўніцтва), тыя, хто супрацоўнічаў з нямецкімі акупантамі пад час ІІ сусветнай вайны.

Генацыд – масавае планамернае знішчэнне мірных жыхароў.

“Ост” – нямецка-фашысцкі план каланізацыі і германізацыі Усходняй Еўропы.

“Рэйкавая вайна” – спланаваная ў стратэгічным маштабе акцыя партызан па адначасовым разбурэнні чыгуначных камунікацый з мэтай дэзарганізацыі ваенных перавозак. Праводзілася напярэдадні буйных наступальных аперацый Чырвонай Арміі (з 3 жніўня 1943 г. па ліпень 1944 г.).

Гета – гарадскія канцэнтрацыйныя лагеры, якія ствараліся гітлераўцамі для знішчэння яўрэйскага насельніцтва. На Беларусі іх было створана 70.

Лагеры смерці – на тэрыторыі Беларусі іх было больш за 260. Буйнейшы – Трасцянецкі (загублена больш за 200 тыс. чалавек).

“Баграціён” – кодавая назва летняй (1944 г.) стратэгічнай наступальнай аперацыі Чырвонай Арміі (Беларуская аперацыя, 23 чэрвеня – 29 жніўня 1944 г.), мэтай якой было вызваленне Беларусі ад нямецка-фашысцкіх захопнікаў.

Ялцінска-Патсдамская сістэма міжнародных адносін – сістэма, якая склалася пасля заканчэння ІІ сусветнай вайны і перамогі краін антыгітлераўскай кааліцыі і замацавала пасляваеннае ўладкаванне свету.

Рэпарацыі – (ад лат. аднаўленне) – спагнанні з агрэсараў матэрыяльнай кампенсацыі за ўрон тым краінам, што пацярпелі ад аргэсіі.

Дэнацыфікацыя – знішчэнне нацыянал-сацыялістычнай (фашысцкай) партыі, яе філіялаў і падкантрольных арганізацый, роспуск усіх нацысцкіх устаноў, пакаранне ваенных злачынцаў. Рашэнне аб дэнацыфікацыі Германіі было прынята на Крымскай і пацверджана на Патсдамскай канферэнцыях.

“Халодная вайна” – супрацьстаянне дзвюх супрацьлеглых блокаў дзяржаў, заснаваных на розных эканамічных, палітычных і ідэалагічных сістэмах. У цэнтры аднаго з іх былі ЗША, у цэнтры другога – СССР. Абедзве валодалі ядзернай зброяй.

Экстрэмізм – прыхільнасць у палітыцы да крайніх поглядаў і дзеянняў.

Суверэнітэт – паўната ўлады дзяржавы; незалежнасць дзяржавы, якая вынікае з яе права па ўласным меркаванні вырашаць свае ўнутраныя і знешнія справы без парушэння правоў іншых дзяржаў, прынцыпаў і нормаў міжнароднага права.

Знакамітыя дзеячы

Вячка (? – 1224) – князь кукенойскі, вёў барацьбу супраць крыжакоў, пад час абароны Юр’ева загінуў.

Усевалад (? – ?) – князь герцыкскі. Вёў барацьбу з Ордэнам мечаносцаў. На працягу жыцця не пераставаў змагацца супраць крыжакоў. Пасля 1214 г. яго лёс невядомы.

Гедымін (глядзець модуль 2).

Давыд Гарадзенскі (глядзець модуль 2).

Ягайла (глядзець модуль 2); заключыў з Польшчай Крэўскую ўнію ў 1385 г..

Вітаўт Вялікі (глядзець модуль 2). У 1404 г. заваяваў Смаленск, 1408 г. вызначыў мяжу з Маскоўскай дзяржавай па рэках Угра і Ака. У 1399 г. пацярпеў паражэнне ад татараў на р.Ворскле, але адабраў ад іх паўдзень Падоліі, што дало ВКЛ выхад да Чорнага мора. У Грунвальдскай бітве 1410 г. узначальваў войскі ВКЛ.

Астрожскі Канстанцін (1460-1530) – князь, гетман ВКЛ з 1497 г., кашталян віленскі з 1511 г., ваявода трокскі з 1522 г. Выдатны палкаводзец. Атрымаў перамогу больш чым у 60 бітвах.

Баторый Стэфан (1533-1686) – кароль польскі і вялікі князь ВКЛ, у 1579-1582 гг. адваяваў у маскоўскіх войскаў гарады Полацк і Вялікія Лукі.

Радзівіл Януш – дзяржаўны дзеяч, гетман ВКЛ з 1654 г. Кіраваў войскамі Княства ў барацьбе супраць казакоў і маскоўскіх палкоў. Падпісаў Кейданскі дагавор 1655 г. аб пераходзе ВКЛ ад уніі з Польшчай да ўніі са Швецыяй.

Сабескі Ян (1624-1696) – вядомы польскі палкаводзец, які праслыў ў Еўропе сваімі перамогамі над туркамі. З 1674 г. – польскі кароль і вялікі князь Літоўскі. У сваёй унутранай палітыцы абапіраўся на шляхту, вёў упартую барацьбу супраць антыкаралеўскіх выступленняў магнацкіх родаў.

Аўгуст ІІ (1670-1733) – кароль Рэчы Паспалітай з 1697 г. Саюзнік Пятра І у гады Паўночнай вайны (1700-1721 гг.). У ходзе няўдалых ваенных дзеянняў супраць шведаў страціў прастол, але Палтаўская перамога (1709 г.) рускай арміі аднавіла яго каралеўства.

Ляшчынскі Станіслаў (1677-1766) – польскі кароль і вялікі князь Літоўскі ў 1704-1711 гг. і 1733-1734 гг. Першы раз быў абраны на прастол ва ўмовах Паўночнай вайны пад націскам Швецыі. Пасля Палтаўскай бітвы і страты падтрымкі з боку шведскага караля Карла ХІІ вымушаны быў падацца ў эміграцыю. На кароткі час быў адноўлены ва ўладзе дзякуючы Францыі.

Славінскі А.С. (1885-1937 ) – удзельнік грамадзянскай вайны (1918-1920 гг.). У час германскай акупацыі член Мінскага падпольнага райкама РКП(б). З лютага 1919 г. – камісар Заходняй стралковай дывізіі. У пачатку 1920 г. арганізатар партызанскага руху ў Мінскай губерні. Адзін з найбольш вядомых дзеячаў КПЗБ.

Талаш В.І. (1844-1946) – удзельнік партызанскага руху ў гады грамадзянскай і Вялікай Айчыннай войнаў, народны герой. У 1919 г. арганізаваў і ўзначаліў партызанскі атрад (каля 300 чалавек). Узнагароджаны ордэнам Чырвонага Сцяга.

Харужая В.З. (1903-1942) – з 1924 г. на падпольнай рабоце ў Заходняй Беларусі; сакратар ЦК КСМЗБ, член ЦК КПЗБ. У 1932 г. вярнулася ў Мінск. У гады Вялікай Айчыннай вайны ўдзельнічала ў партызанскім руху. У 1942 г. закатавана фашыстамі.

Гаўрылаў П.К., Кіжаватаў А.М., Наганаў А.Ф., Фамін Я.М. – кіраўнакі абароны Брэсцкай крэпасці ў 1941 г.

Гастэла М.Ф., Бурдзянюк А.А., Скарабагаты Р.М., Калінін А.А. – экіпаж самалёта, які здейсніў свій подзвіг у раёне Радашковіч (самалёт быў накіраваны на вялікую колькасць варожай баявой тэхнікі).

Паўлаў Д.Р. – з чэрвеня 1940 г. – камандуючы Заходняй Асобай ваеннай акругай (з 22 чэрвеня 1941 г. – Заходняга фронту). 27 ліпеня 1941 г. ілжыва абвінавачаны ў паражэннях Чырвонай Арміі, асуджаны і расстраляны.

Раманаў М.Ц. – генерал-маёр, камандзір 172-й стралковай дывізіі. Пад яго камандаваннем ажыцяўлялася абарона Магілёва. Цяжка паранены трапіў у палон, закатаваны ў лягеры смерці.

Флёраў І.А. - камандзір Асобай эксперыментальнай батарэі рэактыўных установак (“Кацюш”), якая 14 ліпеня 1941 г. упершыню нанесла ўдар па нямецка-фашысцкіх войсках на чыгуначнай станцыі Орша і пераправе цераз Днепр.

Даватар Л.М. – генерал-маёр, Герой Савецкага Саюза, камандаваў асобай кавалерыйскай групай, якая зрабіла глыбокі рэйд па тылах ворага. Загінуў у 1941 г.

Астроўскі Радаслаў – пачынальнік беларускага нацыянальнага руху, са снежня 1943 г. прэзідэнт “Беларускай Цэнтральнай Рады” (БЦР). Пасля вайны ў эміграцыі.

Іваноўскі Вацлаў (глядзець модуль 1) – з лістапада 1941 г. бургамістр г.Мінска. Загінуў 7 снежня 1943 г. пры загадкавых абставінах.

Машэраў П.М. (глядзець модуль 2) – герой Савецкага Саюза, узначальваў Расонскае партыйна-камсамолькае падполле. У 1942-1943 гг. – камандзір партызанскага атрада, камісар партызанскай брыгады. Пасля вайны на камсамольскай і партыйнай рабоце.

Панамарэнка П.К. (глядзець модуль 2) – кіраўнік Цэнтральнага штаба партызанскага руху.

Калінін П.З. – сакратар ЦК КП(б)Б, узначальваў Беларускі штаб партызанскага руху.

Шмыроў М.П. (“бацька Мінай”) – стваральнік аднаго з першых партызанскіх атрадаў на Беларусі. Камандзір І Беларускай партызанскай брыгады.

Кавалёў І.К., Казінец І.П. – арганізатары і кіраўнікі Мінскага падпольнага гаркама КП(б)Б.

Заслонаў К.С. – узначаліў некалькі дыверсійных груп, якія паралізавалі работу Аршанскага чыгуначнага вузла. У 1942 г. камандзір партызанскага атрада, брыгады. Загінуў ля вёскі Купаваць (1942 г.) Сенненскага раёна.

Бумажкоў У.П., Паўлоўскі Ф.І. – савецкія і партыйныя кіраўнікі, арганізатары аднаго з першых партызанскіх атрадаў на Беларусі, першыя ў гісторыі партызанскага руху Героі Савецкага Саюза.

Баграмян І.Х. – 1-м Прыбалтыйскім; Ракасоўскі К.К. – 1-м Беларускім; Захараў Г.Ф. – 2-м Беларускім; Чарняхоўскі І.Ф. – 3-м Беларускім – камандуючыя франтамі, якія вызвалялі Беларусь ад нямецка-фашысцкіх захопнікаў летам 1944 г.

Кісялёў К., Жэбрак А., Перцаў У., Байдукоў Г., Шмыгаў Ф. – удзельнікі ўрадавай дэлегацыі БССР на міжнароднай канферэнцыі ў Сан-Францыска. У выніку яе дзейнасці была заснавана Арганізацыя Аб’яднаных нацый (ААН). БССР увайшла ў лік краін-заснавальніц ААН.

Праверачны тэст

1. Што аб’ядноўвае даты 1258-1259, 1275, 1277, 1287, 1315, 1325 гг. у гісторыі Беларусі:

1) напады крыжакоў;	4) напады мангола-татар;
2) напады маскоўцаў;	5) напады полаўцаў.
3) напады печанегаў;

2. Падзеі 1409-1411 гг. у гісторыі ВКЛ і Польшчы – гэта:

1) вайна ВКЛ і Польшчы супраць Тэўтонскага ордэна;	4) “грамадзянская вайна ў ВКЛ;
2) “вайна пеўняў”;	5) вялікая вайна”.
3) “крывавы патоп”;

3. Лівонская вайна для Рэчы Паспалітай была завершана:

1) Андросаўскім перамір’ем;	4) Ям-Запольскім мірам;
2) Палянаўскім мірам;	5) Дэўлінскім перамір’ем.
3) Пераяслаўская рада;

4. У час якой бітвы на тэрыторыі Беларусі армія Напалеона была канчаткова разбіта:

1) пры Барадзіно;	4) пры Бярэзіне;
2) пад Мірам;	5) пад Малаяраслаўцам.
3) пад Смаленскам;

5. Што аб’ядноўвае назвы “Дзвінск, Паставы, Баранавічы, Пінск”:

1) лінія стабілізацыі расійска-германскага фронту падчас I сусветнай вайны;	4) лінія II падзела Рэчы Паспалітай;
2) водны шлях, які звязваў рэкі Нёман і Днепр;	5) цэнтры дрэваапрацоўчай прамысловасці.
3) буйныя чыгуначныя вузлы;

6. У час польскай акупацыі Беларусі ў 1919-1920 гг. сярод палітычных партый найбольшы ўплыў у партызанскім руху мелі:

1) бальшавікі;	4) эсэры;
2) кадэты;	5) Бунд.
3) меньшавікі;

7. Кодавая назва вайсковай аперацыі нападу Германіі на СССР:

1) “Оверлорд”;	4) “Барбароса”;
2) “Вайс”;	5) “Тайфун”.
3) “Фатэрланд”;

8. Вызначце першых Герояў Савецкага Саюза – партызан Беларусі – у час ВялікайАйчыннай вайны:

1) Ц. Бумажкоў;	4) М. Шмыроў;
2) В. Корж;	5) В. Казлоў.
3) Ф. Паўлоўскі;

9. Сярод дзяржаў – удзельніц заснавання ААН – былі, акрамя СССР, і савецкія рэспублікі:

1) БССР;	4) ЛітССР;
2) ЛатССР;	5) УССР.
3) КазССР;

10. Ядзерная зброя была поўнасцю выведзена за межы Беларусі ў:

1) 1989 г.;	4) 1991 г.;
2) 1990 г.;	5) 1996 г.
3) 1998 г.;

Читайте також:

<== попередня сторінка	\|	наступна сторінка ==>
Беларускага народа.	\|	Модуль-рэзюмэ.

Не знайшли потрібну інформацію? Скористайтесь пошуком google:

Генерація сторінки за: 0.014 сек.